Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
arguere =probaron... INDICATIVO Pretérito perfecto 3 pers. plur.
arguere = probar Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
arguere = probar Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)

más...

- Conjugación completa di arguere arguere = arguere: Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo probé
Tu probaste
El/Ella/Eso probó
Nosotros probamos
Vosotros probasteis
Ellos/Ellas/Esos probaron
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo he probado
Tu has probado
El/Ella/Eso ha probado
Nosotros hemos probado
Vosotros habéis probado
Ellos/Ellas/Esos han probado
INDICATIVO significado
Pretérito anterior
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo hube probado
Tu hubiste probado
El/Ella/Eso hubo probado
Nosotros hubimos probado
Vosotros hubisteis probado
Ellos/Ellas/Esos hubieron probado
significado
Presente
arguĕreprobar
significado
Presente
arguĕreprobar
Conjugación de: arguo, arguis, argui, argutŭm, arguĕre
conjugación: 3 - transitivo - attiva
(Ita) = asserire,    denunciare,    dimostrare,    accusare,   

provare,    incolpare,   
  
(eng) = prove,    assert,   

accuse,    convict,    condem,   

(esp) = probar, demostrar,   

hacer constar,    denotar,    denunciar,    acusar,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego arguo
tu arguis
ille arguit
nos arguīmus
vos arguītis
illi arguunt
Yo pruebo
Tu pruebas
El/Ella/Eso prueba
Nosotros probamos
Vosotros probáis
Ellos/Ellas/Esos prueban
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego arguēbam
tu arguēbas
ille arguēbat
nos arguebāmus
vos arguebātis
illi arguēbant
Yo probaba
Tu probabas
El/Ella/Eso probaba
Nosotros probabamos
Vosotros probabais
Ellos/Ellas/Esos probaban
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo probé
Tu probaste
El/Ella/Eso probó
Nosotros probamos
Vosotros probasteis
Ellos/Ellas/Esos probaron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo he probado
Tu has probado
El/Ella/Eso ha probado
Nosotros hemos probado
Vosotros habéis probado
Ellos/Ellas/Esos han probado
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego arguĕram
tu arguĕras
ille arguĕrat
nos arguerāmus
vos arguerātis
illi arguĕrant
Yo había probado
Tu habías probado
El/Ella/Eso había probado
Nosotros habíamos probado
Vosotros habíais probado
Ellos/Ellas/Esos habían probado
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego argui
tu arguisti
ille arguit
nos arguĭmus
vos arguistis
illi arguērunt, arguere...
Yo hube probado
Tu hubiste probado
El/Ella/Eso hubo probado
Nosotros hubimos probado
Vosotros hubisteis probado
Ellos/Ellas/Esos hubieron probado
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego arguĕram
tu arguĕras
ille arguĕrat
nos arguerāmus
vos arguerātis
illi arguĕrant
Yo había probado
Tu habías probado
El/Ella/Eso había probado
Nosotros habíamos probado
Vosotros habíais probado
Ellos/Ellas/Esos habían probado
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego arguam
tu argues
ille arguet
nos arguēmus
vos arguētis
illi arguent
Yo probaré
Tu probaras
El/Ella/Eso probará
Nosotros probaremos
Vosotros probareis
Ellos/Ellas/Esos probarán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego arguĕro
tu arguĕris
ille arguĕrit
nos arguerĭmus
vos arguerĭtis
illi arguĕrint
Yo habré probado
Tu habrás probado
El/Ella/Eso habrá probado
Nosotros habremos probado
Vosotros habréis probado
Ellos/Ellas/Esos habrán probado
SUBJUNTIVE
Presente
ego arguam
tu arguas
ille arguat
nos arguāmus
vos arguātis
illi arguant
Yo pruebe
Tu pruebes
El/Ella/Eso pruebe
Nosotros probemos
Vosotros probéis
Ellos/Ellas/Esos prueben
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego arguĕrem
tu arguĕres
ille arguĕret
nos arguerēmus
vos arguerētis
illi arguĕrent
Yo probara
Tu probaras
El/Ella/Eso probara
Nosotros probáramos
Vosotros probarais
Ellos/Ellas/Esos probaran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego arguĕrim
tu arguĕris
ille arguĕrit
nos arguerĭmus
vos arguerĭtis
illi argu;ĕrint
Yo haya probado
Tu hayas probado
El/Ella/Eso haya probado
Nosotros hayamos probado
Vosotros hayáis probado
Ellos/Ellas/Esos hayan probado
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego arguissem
tu arguisses
ille arguisset
nos arguissēmus
vos arguissētis
illi arguissent
Yo hubiera probado
Tu hubieras probado
El/Ella/Eso hubiera probado
Nosotros hubiéramos probado
Vosotros hubierais probado
Ellos/Ellas/Esos hubieran probado
POTENTIAL
Presente
ego arguĕrem
tu arguĕres
ille arguĕret
nos arguerēmus
vos arguerētis
illi arguĕrent
Yo probaría
Tu probarías
El/Ella/Eso probaría
Nosotros probaríamos
Vosotros probaríais
Ellos/Ellas/Esos probarían
POTENTIAL
Pasado
ego arguissem
tu arguisses
ille arguisset
nos arguissēmus
vos arguissētis
illi arguissent
Yo habría probado
Tu habrías probado
El/Ella/Eso habría probado
Nosotros habríamos probado
Vosotros habríais probado
Ellos/Ellas/Esos habrían probado
IMPERATIVO 
Presente
argue
arguite
Futuro
arguito
arguito
arguitote
arguunto
prueba
probad

ve a probar
vaya a probar
id a probar
vayan a probar
INFINITIVO  
Presente
arguĕreprobar
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
arguissehaber probado
INFINITIVO  
Futuro
arguturum esse, arguturam esse, arguturum esse, arguturos esse, arguturas esse, argutura esse...ir a
GERUNDIO
arguendi, arguendo, arguendum, arguendo...de
a
para
por
SUPINO
argutŭm
PARTICIPLE significado
Presenteque prueba
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguentem
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
arguentes
arguentium
arguentibus
arguentes
arguentes
arguentibus
Feminina 
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguentem
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
arguentes
arguentium
arguentibus
arguentes
arguentes
arguentibus
Neutro 
Nom.arguens
Gen.arguentis
Dat.arguenti
Acc.arguens
Voc.arguens
Abl.arguente, arguenti...
arguentia
arguentium
arguentibus
arguentia
arguentia
arguentibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.arguturus
Gen.arguturi
Dat.arguturo
Acc.arguturum
Voc.arguture
Abl.arguturo
arguturi
arguturorum
arguturis
arguturos
arguturi
arguturis
Feminina 
Nom.argutura
Gen.arguturae
Dat.arguturae
Acc.arguturam
Voc.argutura
Abl.argutura
arguturae
arguturarum
arguturis
arguturas
arguturae
arguturis
Neutro 
Nom.arguturum
Gen.arguturi
Dat.arguturo
Acc.arguturum
Voc.arguturum
Abl.arguturo
argutura
arguturorum
arguturis
argutura
argutura
arguturis

- Conjugación completa di argui Forma pasiva

- Conjugación completa di argui Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021